അവള്‍
ചേക്കേറാന്‍ മടിച്ച പെണ്പഷി
അടച്ചിട്ട ജാല്കങ്ങല്‍ക്കപ്പുരം
പ്രണയത്തിന്റെ വസന്തവും
വിരഹത്തിന്‍ വരണ്ട വേനലും
കൊഴിഞ്ഞു തീരുമ്പോള്‍
വാക്കുകള്‍കൊണ്ട് ,വിപ്പ്ലവം
നെയ്യാനിരുന്ന പെണ്ണ്
ഇതു
വളയിട്ട കയികലാല്‍
കൊടിയെന്തും കാലം
മൂടുപടങ്ങളനിജുവീനിടും കാലം
ഉത്തരം ചോദ്യെതെയെന്നപോള്‍
നാം നമ്മെത്തന്നെ തേടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
അവള്‍ ,
കരയാന്‍ മറന്നുകഴിജിരിക്കുന്നു
ഓര്‍മകളിലെ ,വിളര്‍ത്ത ബാല്യവും
നരച്ച യൌവനവും മറന്നവള്‍
നാളെകള്‍ സ്വപ്നം കണ്ടുകൊണ്ടീയിരിക്കും.
ഉപമിക്കുകയില്ലയരോടും
അവളെ,യാവലോടല്ലാതെ
ചരിത്രങ്ങലിനി കരയാത്ത
പെണ്ണിന്‍ കഥയെഴുതട്ടെ
ശ്രുതി .ടി . ആര്‍ .
..ന്റെ പഴയ student
